Njeriu ka frike vetem kur perballet, qofte dhe terthorazi, me humbjen, largimin, tjetersimin a mosqenien. Njeriu ka frike! Frigohet nga zhdukja, nga harresa apo nga kujtesa e mallengjyer. Nga boshlleku, nga eresirra, mosnjohja, largimi. Ka frike, sepse ka dashur aq shume qe te rrije. E sidomos ai çasti, ajo sekonda ku ti imagjinon ti lesh te gjitha pas, ajo eshte me tmerruesja.
Perse do na duhej te largohemi, kur pas leme me te bukurat çaste qe ndoshta dikur do te na prisnin? Edhe nga kjo njeriu ka frike. Nga kjo kam frike! Kam frike se ajo 'e nisa' nuk do vije ndonjehere, dhe me shume se per veten trishtohem per te. Se per te une imagjinoja kohe te bukura!
No comments:
Post a Comment