Te lutem, me ndiq,
Ne rruget e gjata te mendjes e shpirtit tim, qe duan vetem te ikin sa me larg. Rrugeve te qyteteve te panjohura te cilat priten te shihen.
Me ndiq,
drejt ndjenjave te reja, ndjenjave te ndryshme, ndjenjave te çmendura, vetem me rri prane. Te rrime sa me prane!
Ji me mua,
ne labirinthet dhe udhekryqet qe do na nxjerre jeta, me ty ndoshta zgjedhja eshte me e lehte. Ose me mire, me ty lehtesohet dhe zgjedhja me e veshtire.
Me ndiq te lutem,
ne rrugen time drejt teje, ne rrugen drejt shikimit tend te ngrohte, drejt buzeqeshjes tende. Le te qendrojme se bashku derisa te gjitha keto, te behen e perditshmja ime dhe te largohem s'do te ndiej me nevoje.
No comments:
Post a Comment