Zenkat

Zenkat jane gjithashtu nje menyre shume e mire nga e cila nisin genjeshtrat. Secila zenke eshte si ajo lloj genjeshtre qe je mesuar gjithmone t'u thuash njerezve "Jam mire", duke e ditur padyshim qe ose eshte kryekeput e kunderta, ose perton te japesh sqarime te teperta ne rastin e nje pergjigjeje te ndryshme. Dhe pyetesi, edhe ai e di shume mire se si eshte e verteta, e di qe ne shumicen e hereve do te marre nje pergjigje te pavertete dhe gjithsesi vendos te pyese "Si je?", pa u shqetesuar me vone nga genjeshtra e shumte qe ka marre si pergjigje. Si duket ky ritual kryhet sikur te jete nje detyre e mirecaktuar njerezore: te pyeturit e percipte dhe te pergjigjurit e pacipe.

Keshtu jane edhe zenkat, jo domosdoshmerisht te percipta ne fillesat e tyre, po padyshim te pacipa gjate perfundimeve. Gjate perfundimeve, ku ti dorezohesh nga debati, nga ngritja e nervave, nga merzia e teperuar dhe kerkon t'i shmangesh diskutimit me te larguar. Ndersa ne fund, i paqendruar per deshiren e nje takimi te afert apo jo ne nje kohe tjeter, genjen paturperisht me fjalen "Mirupafshim" duke e ditur si kristali qe po u ritakuam nuk ka asesi mundesi qe te jemi MIRE (te pakten jo ne fillime) dhe kur vete ti nuk je i sigurt ne do SHIHEMI!